W liceum rozwijamy talenty. Poznajcie Agnieszkę
25.10.2019
Agnieszka uczy się w liceum w ZPE. Jak sama mówi, wiersze pisze od małego. W dzieciństwie były to krótkie zabawne formy na urodziny mamy czy siostry. Od kilku lat rozwija znacznie bardziej dojrzalszą twórczość. - Skąd inspiracje? Z życia codziennego. Bardziej jednak z wewnątrz niż z zewnątrz - mówi Agnieszka Uniżycka. - Staram się pisać różne rzeczy, i bajki, i romanse.
Na wszechstronność twórczości Agnieszki zwraca uwagę także Ewa Dominiak, polonistka. - Mnie te wiersze wzruszają jako czytelnika. Jest w nich duża głębia uczuć, ciekawe refleksje. Szczególnie wart uwagi jest nurt liryki osobistej -mówi Ewa Dominiak.
Agnieszka chętnie czyta swoje wybrane wiersze na lekcjach języka polskiego. Lubi ten przedmiot, sama w przyszłości chce zostać polonistką. Po raz pierwszy postanowiła podzielić się twórczością z szerszym audytorium. Poniżej trzy jej liryki:
Mrówka i żuk
Zgubiła się mrówka mała
Jak syrop z liści zbierała
Gdy spotkała w lesie żuka
Spytał "czego pani szuka?"
Proszę pomóż mi w potrzebie
Bowiem jestem w wielkiej biedzie
Dziś przebyłam długą drogę
Do domu trafić nie mogę
Żuk znał miejsce, gdzie mrowisko
Latał nad nim często nisko
Więc jak owad do owada
Mówi: "niech już pani wsiada".
Mrówka wsiada więc na żuka
Ale nie spaść to jest sztuka
Skrzydła furgoczą jak śmigła
Więc wbija się niczym igła
Na skraju
Na skraju Twojego spojrzenia
Czas płynie radośniej i piękniej
Bo kiedy cud świata dostrzegasz
Dostajesz od życia więcej
Na skraju Twojego słuchania
Gdzie słowik szczęśliwie nam śpiewa
Zapragniesz mądrego dumania
By w dobrą znów stronę się zmieniać.
Na skraju Twojego uczucia
Poczujesz, jak miłość jest wielka
Lecz wiesz, że i ona w swych bólach
Da lekcję Ci w planach stworzenia
Na skraju Twojego żywota
Zatrzyma się Twój czas na chwilę
I z czystą modlitwą do Boga
Odejdziesz, by znaleźć swą ciszę ...
Kochać
Kochać to znaczy być blisko...
Czuć dotyk, pragnienie...
mieć kogoś tuż obok
przy sobie...
Kochać to rozumieć,
umieć odnajdywać,
widzieć kochane spojrzenie
i... ufać miłości.